“Gure berdina guztian pekatuan izan ezik” irakatsi egin digute Nazareteko Jesuren inguruan; Jainko gertua, gerturatua, gure giza esperientzien antzekoa bizi egun zituena, ezin bestela izan. Zorionekoak gu! Areago, Jainkoa zer/nolakoa den? Ezineurtuzkotasuna ahaztu gabe, badugu bidea Jainkoa, gorena, sakratua zer nolakoa den jakiteko, antzemateko, Nazareteko Jesu: “ezta Aita nor den ere, Semeak baizik eta Semeak agertu nahi dionak baizik”. Semeak agertu digu, bere hitz eta ekintzen bidez, eta eskuragarri dugu.

Bere jainkozko gizatasunean barna, hona ekarri nahi dut aipatzea ohikoa ez den Nazareteko Jesuren bizipena, gaurkoan irakur dezakeguna: “Jesusek, Espiritu Santuaren pozez beterik”. Espiritu Santuaren pozez beterik! Irakurtze hutsak poza ematen du; pozik ikasleei “deabruak ere menpean jartzen” zaizkielako, deabruak, espiritu gaiztoak, “gaitza” eragiten dutenak alegia. Eta gaurkoan ere poz-pozik, Abbak “gauza hauek jakintsuei eta burutsuei gorde eta jende xumeari agertu” baitizkielako. Gaurko testuaren jarraian, Lukasek xumeki ematen digu gizatasunaren etra jainkozkotasunaren gakoa: samariar onaren parabola (Lk, 10, 25-37). Frantzisko Aita santuak askotan azpimarratzen duen lez, zer mezu hori baino xumeago eta bidez ulergarriago eta beharrezkoagorik? Ez da ulertzeko  “jakintsu” eta “burutsu” izan beharrik, hor dugu Jainkoaren irudia, beti gizakoiegia, baina bide batez gardena, Jesuk berak ematen digun argiz agertua: “dejomai”, hurkoa abegikor hartu, gure “taldetxokoa” izan ez arren;  ez da gutxi, halaxe naiz sentitzen Jainkoak hartua. Sinple bezain zaila, izan ere, zer ezagun!:

• “bidetik okertu eta aurrera jo zuen”: ezikusiaren bestela, beharra erne ikusi, antzeman.
• “hura ikustean, errukitu egin zitzaion”: ikusitakoan, hurbildu eta enpatizatu, errukitu.
• “Zain ezazu (…) ordainduko dizut” : zaindu, zentzu zabalean ulerturik.

Horra poza ematen duen Espiritu Santua, Jainkoaren irudia, Jesuk bikain xumeei agertua!

Juankar Olaeta