Jesus itsasoan dabil bere ikasleekin topo egiteko. Jendetza agurtu ondoren, Jesus otoitz egitera erretiratzen da, otoitzak bere bizitzan eta gurean duen garrantzia erakutsiz. Bitartean, ikasleak txalupan daude, haizearen eta olatuen aurka borrokan. Egoera horrek gure eguneroko bizitzan aurrez aurre ditugun ekaitzak eta zailtasunak gogorarazten dizkigu. Jesus, ikasleen borroka ikustean, beraiengana hurbiltzen da uraren gainean ibiliz, naturan eta gure bizitzetan duen boterea, baita unerik zailenetan ere, erakutsiz.

Ikasleek Jesus ikusten dutenean, izutu egiten dira, mamu bat dela pentsatuz. Baina Jesusek esaten die: : «Izan bihotz! Ni naiz; ez beldur izan!». Hitz horiek kontsolagarriak dira guretzat gaur. Geure ekaitzen erdian, Jesusek fedea izateko eta ez beldur izateko esaten digu, Bera gurekin dagoela ziurtatuz. Bere presentziak gure antsietateak baretzen ditu eta aurrera jarraitzeko indarra ematen digu. Pasarte honek Jesusengan konfiantza edukitzera gonbidatzen gaitu, jakinda Bera beti gertu dagoela, zailtasunetan zehar laguntzeko eta gidatzeko prest.

Azkenik, Jesus txalupara igotzen denean, haizea baretu egiten da. Jesusi gure bihotzean sartzen uzten diogunean bakea eta lasaitasuna ekartzen digu. Benetan sinisten dugu mirari honetan? Pasarte honek inspiratu gaitzala gure bihotzak Jesusi irekitzera, bere boterean konfiantza izatera eta bere aurrean bakea aurkitzera, jakinda Bera dela gure Salbatzailea eta egoera guztietan gidari.

Mikel Iraundegi