“Erruki zakizkit” dio deiadarka emakume kanaandarrak eta ez du erantzunik jasotzen. Nola liteke Jesusek ez ezer esatea?Eta horretan guk aipatzen dugun aitzakia entzuten dugu Jesusen ahotan: ez da gutako bat. Zaila egiten zait Jesusen jarrera hau ulertzea, gehiago oraindik ikasleak emakumeari kasu egiteko eskatzen diotenean, nahiz eta arrazoiak oso zintzoak ez izan (isilarazi besterik ez zuten nahi).

Egia da munduko “mugak” apurtzea ez dela Jesusen kontua bakarrik, bere ikasleei eta guri dagokigun eginkizun bihurtzen da; hau da gaurko irakaspena.

Ez da gutakoa; hau da, “Bestea” mugaz beste aldean dagoena da, eta gaur besteak dioena ere aintzakotzat hartzekoa dela erakusten digu ebanjelio pasarte honek. Ezin ditugu mugak ezarri bestea eta gure artean; lagun-hurkoa bizitzan aurkitzen ditugun gizon-emakume guztiaz osatua dago. Hor denetik dago, noski, eta Jaunaren gonbidapena guztiok maitatzera bultzatzen gaitu.

Atzo esaten nuen Jesusen jarraitzaile izateak ez duela zer ikusirik bide errazarekin, eta gaurkoan bide honen zailtasunarekin topatzen gara. Kontua ez da nor den gustuko edo ez, nor lagun edo etsai… guztiak maitatzea baizik.

Deiadarka bagabiltza, jakin dezagun guk ere gure deiadarren zergatia azaltzen, emakume kanaandarrak egiten duen bezala; garrasiak entzuten baditugu berriz, gogoratu gaurko deiadarra: “erruki zakizkit” eta ireki begiak, belarriak eta bihotzeko ateak.

Ez dezagun ahaztu gure egitekoa mugak suntsitzea dela.

Muñoa