Gonbidapena. Zertara, zerena? Bada, Jaunarengana hurbiltzen denak atseden edo bakea aurki dezakeela. Zerbait oinarrizkora abiatzeko aukera zabalduko zaio. Zergatik? Ongia eskura hurbilduz norberaren bizi-zamak arintzen joango zaizkiolako. Ez lehenengo taupadan. Bizitzaren bidean jarrera zabalak eta on-bidezkoak gauzatuz aritu beharko da. Eta bai, zoru bat moldatuko da gure barnean. Nahi duenak egin dezala hurbilketa eta has dadila ibilketa horretan.

Hala ere, dena ez datza oparia ala onuraren zain egotean. Ezinbestekoa da jarrera xume eta eraikitzailean aritzea; haur baten konfiantza xaloaz. Baita jasotakoa eskergarri sentitu eta balioztatzea ere.

Ebanjelioetan zinez esaten da horretara jarri zirenak behe mailakoak zirela, eta ez jakitun eta boteretsuak. Kristautasunaren lehen mendeetan horri harrera egin ziotenak jende xumeak izan ziren. Besteek ez baitzioten “des-ikaste” bati heldu nahi. Gaur ere antzeko: kristau izateaz giroan dauden hainbat topiko gainditu behar da. Nekagarri ere suerta daiteke, baina kristautasunaren xalotasun onaren emaitza goza daiteke.

Patxi Otamendi