HITZA

Bizitza Ebanjelioaren argitan: egunero tartea hartzeko gonbidapena

Martxoak 28

Pazko-jaia gainean zen. Jesusek, mundu hau utzi eta Aitagana joateko ordua iritsi zitzaiola jakinik, munduan ziren beretarrak maite izanik, azkenean bete-betean maitatu zituen. Ordurako deabruak sartua zion buruan Simon Iskarioteren seme Judasi Jesus saltzeko asmoa. Jesus, Aitak dena bere esku jarri ziola, Jainkoagandik etorria zela eta Jainkoagana zihoala jakinik, jaiki zen mahaitik, erantzi zuen soingainekoa eta, eskuzapia harturik, gerrian lotu zuen; gero,ontzi bat urez bete eta ikasleei oinak garbitzen hasi zitzaien, eta gerrian zuen eskuzapiaz lehortzen. Simon Pedrogana iritsi zenean, honek esan zion: «Jauna, Zuk niri oinak garbitu?». Jesusek erantzun zion: «Ni egiten ari naizena zuk ez duzu orain ulertzen; geroago ulertuko duzu». Pedrok berriro: «Zuk ez didazu niri sekula oinik garbituko». Jesusek erantzun: «Garbitzen ez bazaitut, ez duzu nirekin zerikusirik izango». Simon Pedrok esan zion: «Jauna, orduan oinak ezezik, baita eskuak eta burua ere». Jesusek erantzun zion: «Garbitua hartu duenak ez du oinak baizik garbitu beharrik,erabat garbi baitago; eta zuek garbi zaudete, baina ez denok». Izan ere, bazekien nork salduko zuen; horregatik esan zuen: «Ez zaudete denok garbi». Oinak garbitu zizkienean, soingainekoa jantzi, berriro mahaian eseri eta esan zien:«Ulertzen al duzue egin dizuedana? Zuek Maisua eta Jauna deitzen didazue, eta ongi deitu ere, halaxe naiz eta. Beraz,Nik, Jauna eta Maisua naizen honek, zuei oinak garbitu badizkizuet, zuek ere elkarri oinak garbitu behar dizkiozue. Jarraibide eman dizuet, zuek ere Nik zuekin bezalaxe joka dezazuen».

Joan 13, 1-15.

Nor da Ostegun Santuko jendea? Maitasunak bizitza osoa mugi dezakeela uste duten pertsonak, eta baita beren bizitza arrunta aparteko une bihurtzea erabakitzen dutenak ere; bizitzako gauzarik arruntenetan maitasuna eta zerbitzua ikusten eta bilatzen dakitenak: batzuetan monotono bihurtzen den azterketa, denboraren indarrez bere izaera berritzailea galtzen duen lana.

Ostegun Santuko jendea jende arrunta da, mundu guztiak egiten duena egiten duena, baina ez mundu guztiak bezala. Beren bizitza maitasunak, umore onak, zerbitzu eskuzabalak markatuta egotea nahi dute; ez dute ikusten besteak noiz egin zuen azken aldiz gaur nik egiten dudana, hori egitea eta atsegin izatea besterik ez da haien kezka.

Hori da proposatzen duten erronka: beti maitatzea eta beti zerbitzatzea. Maitasuna eta zerbitzua egunerokotasunean bizitzeko nahi hori, errealitatea eraldatzeko giza gaitasunaren testigantza isil baina ahaltsu bihurtzen da. Ostegun Santuko jendeak, eguneroko ekintzen bidez, zera erakusten digu, benetako aldaketa gizabanako bakoitzaren bihotzean hasten dela eta kanporantz zabaltzen dela, komunitateei eta, batzuetan, mundu osoari eraginez. Maitasun keinu bakoitzak, txikia izan arren, jainkozko ontasun eta errukiaren oihartzuna delako ustea gorpuzten du. Baldintzarik gabeko maitasunaren bidea eta zerbitzu desinteresatua aukeratzean, beren bizitza igotzeaz gain, itxaropen-itsasargi bihurtzen dira haien inguruan daudenentzat. Indibidualismoak eta axolagabekeriak markatuta-ko mundu honetan, Ostegun Santuko jendeak zera gogorarazten digu, garrantzitsua dela geure buruaz haratago begiratzea eta besteen ongizateari laguntzeko moduak bilatzea, horrela gizadi partekatuaren benetako espiritua ospatuz.

Pello Azpitarte

* Ebanjelioaren testuak Loyola Komunikazio Taldearen baimenarekin.

Oihartzunak (0 oihartzun daude)
L

0 Comments

Submit a Comment

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude