Jesusek zalantzak sortzen ditu. Nola ez? “Esaguzu argi eta garbi”. Jainkoa segurtasun bezala bizi nahiko genuke, eta horretarako joera izugarria dugu. Doktrina bihurtzen dugu, ekintza etiko bihurtzen dugu argi eta garbi definituz zer den kristau izatea, zein izan behar duen gure jokabidea, zer den sinistu beharrekoa… Jainkoa lotu nahiko genuke, geureganatua eta eskuartekoa nahiko genuke, objetibatua.

Inoiz bururatu zaigu pentsatzea gu ez garela bere artaldekoak?… Eta horrela balitz, zer egingo genuke? Jainkoa irabazteko merituak egin, bizitza zintzo eta garbia eramanez? Elizak agintzen duen guztia sinistu eta bete?

Jesusek harreman bizi bat bizitzera deitzen gaitu, gure sinesmena maitasun histori bihurtzera. Bere ahotsa entzun eta Berari jarraitzera. Eta jarraipen hori egunerokoan gauzatzera, bere gorabeherekin, bere arantza eta gurutzeekin, zalantza eta iluntasunekin, argitasun handiekin baino argi izpiekin, baina Jainko Aitaren eskuetan egotearen konfiantzarekin.

Gainontzeko guztia harreman horretatik ihes egin eta hortik kanpoko segurtasunak, ziurtasunak bilatzea izan daiteke. Eta arrisku hori oso geurea dugu.