Energia, gas eta elektrizitatearekin larritzen ari dira, Ukrainako gerraren produktu berri bat balitz bezala. Izan ere, gobernuak neurriak hartzen ari dira energia aurreztea debekuen bidez sustatzeko. Bestalde, beharrezkoak diren neurriak.
Gaia ez da berria, aspalditik dator. Duela hamarkada batzuetatik hona hidrokarburo fosilen hobien gutxitze progresiboaz hitz egiten da, eta, gainera, horien errekuntzak CO2 kantitate izugarriak sortzen ditu, eta hori faktore erabakigarria da klima-aldaketan. Horregatik, erregai fosilen (petrolioa eta gasa) eskuragarritasun gero eta txikiagoaren eta garestiagoaren aurrean energia-iturri jasangarri alternatiboak lortzea guztiz beharrezkoa da.
Ez dugu ahaztu behar gure ingurumenak beste egoera batzuen aurrean sufritzen duela, eta egoera horiek hondatu egiten dutela (baliabide natural urriak gehiegikeriaz erabiltzea, energia alferrik galtzea, hondakinak pilatzea…).
Hori guztia epe luzerako mundu mailako ekimen ekologiko eta ekonomiko sakon gutxi hartuta.
Aurreko idazki batean adierazi nuen irtenbidea dela gutako bakoitzak ohiturak aldatzea eta hurbilekoekin ekimen horiek partekatzea. Ez da etorriko botere erreala (ekonomikoa) daukanetik ekimen erradikalik zentzu horretan.
Ohiturak aldatzea, European Journal of Social Psychology aldizkarian argitaratutako Londresko University College-ren ikerketa baten arabera, helburu edo aldaketa berri bat jarduera automatiko bihurtzeko 66 egun behar dira.
Prozesu honetarako, San Inazioren gogo jardunetatik har dezakegun laguntza bat dugu, gogo jardunen helburua baita: “desordenatutako ohitura guztiak bere baitatik kentzeko eta, kendu ondoren, Jainkoaren nahia bere bizitzarako eta arimaren osasunerako“. Eta, hain zuzen ere, gure aztura eta jokamolde batzuk ordenatu behar eta nahi ditugu, guretzat, gure senideentzat eta ondorengoentzat nahi dugun bizitzarekin koherenteak izan daitezen.
Gogo jardunetan tresna bat proposatzen da, eguneroko azterketarena, gure ohitura pertsonaletan egin nahi dugun aldaketaren ebaluazioa eta jarraipena egiteko balio diezagukeena.
Egunero, bizitako egunagatik eskerrak eman ondoren, galde diezaiokegu geure buruari:
- Zer sentimendu sortzen zaizkit egun honen ostean?
- Nire ohituren bat aldatzeko proposatu zidanari jarraitu ote diot?
Gizakiak eta bekatariak gara. Ez gaitezen errudun sentitu bete ez badugu. Egun gehiago daude prozesurako eta helburu bat dugu. Eta, batez ere, ez etsi azterketan.
Eta horrela, gure bizitza “ordenatzen” eta sorkuntzarekin elkarlanean joango gara, pixkanaka, urratsez urrats.
