“Merkatua ote da hau, ala?” Hauxe burura atoan otu zaidana!

Deia, doan, graziaz (=gratis, seguruenik merezi gabe) jaso duzu, orain zure txanda horri erantzutea da kontua; nori eskatu bada konturik? Edo utzi al duzu alboraturik zuretzako oso baliotsua, agian aukeratu ei duzun hori baino baliotsuagoa den zerbait eta horren trukean saria nahi al duzu? Utikan espiritu-salerosketak!, ibilbide motz eta kaltegarrikoak dira-eta, norberarentzat baita, batez ere norberarentzat, eta patetikoak, patetikoak baita. Edo negozioa al da hau? Zerbait irabazteko bidea? Aintza, aitormena, epaimena, ahalmena, aginte-makila…? Jesuren bidea zerbaiterako txanpon truke gisa hautatu al duzu bada? Ez ote da bere horretan On?

Jasotako deiari erantzuna ematea dagokio, talde edota komunitatearen abaroan beharbada, baina sakonean nork berea emanez, askatasunez arriskatuz: bat, jarraitzailearena, alegia, mundu honetan misioa (bidalketa) onartzea eta halaxe apostolu bihurtzea, hots, “kanpora/nire bertatik/erosotasunetik harago bidali” alegia (apostolos, apo-stello), ahul, beldur eta dar-dar…, giza legez, baina konfiantzaz; San Benito eguna dugun honetan,  mistika apur batez, zergatik ez, eta komunitate senaz, nola ez.

Horra denon etxea (oîkos -eko), gizateria-senidetza eta lur emankorra lortzeko bidea, betiko.

… esaten zion Juankarrek Juankar Harri-tuari.

Juankar Olaeta